گل گاو زبان
گل گاو زبان گیاهی طبی است که تقریباً تمامی اجزاء آن ،اعم از گل ها
و برگ ها و دانه های آن به عنوان دارو استفاده می شود. گاو زبان گیاهی است
علفی و یکساله که ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتیمتر میرسد.ساقه آن شیاردار
و خاردار می باشد. برگ های این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است.
گل های آن به رنگ آبی، سفید و بنفش است. گاو زبان احتمالا از شمال آفریقا
به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و
قسمت هایی از خاورمیانه می روید.
خواص دارویی گل گاو زبان
این گیاه از نظر طب سنتی و قدیم ایران سرد است.
گل گاو زبان تصفیه کننده خون است.
آرام کننده اعصاب است.
دارای مقادیر زیادی از ویتامین C می باشد.
عرق آور است.
کلیه ها را تقویت می کند.
سرماخوردگی را برطرف می کند.
گل گاو زبان مسکن سرفه است.
ادرار آور است.
التهاب و ورم کلیه را برطرف می کند.
در درمان برونشیت موثر است.
بی اختیاری دفع ادرار را برطرف می کند.
در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
ترکیبات شیمیایی
گل گاو زبان و برگ های آن دارای لعاب فراوان است. این گیاه دارای نیترات پتاسیم،
کلسیم، منگنز، منیزیوم، اسید فسفریک و آلانتوئین می باشد.
مضرات
گاو زبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان حامله و کودکان مضر است
طریقه مصرف
ظهر قبل از غذا یک استکان یا شب موقع خواب یک استکان دم کرده میل شود .
ضمنا : اگر با عرق سنبل الطیب مصرف شود خواب آور بسیار خوبی است .