لکنت زبان

لکنت زبان

یکی از موضوعاتی که خانواده ها را بسیار نگران می کند لکنت زبان کودکانشان است.

لکنت زبان عبارت است از تکرار و طولانی شدن اصول و کلمات که باعث کاهش کلام می شود
و همراه با وقفه ها و سکوت های مکرر همراه است، که با وجود پیشرفت های بسیار زیاد دانش
هنوز علت بروز آن بطور دقیق مشخص نشده است.

در طب سنتی علت آن را سردی مغز بان می کنند.

لکنت زبان معمولا از 12 ماهگی آغاز می شود و در اکثر موارد بین 18 ماهگی و 9 سالگی ظهور می یابد.

بیشترین موارد آمار لکنت زبان در دو نقطه سنی 2 تا 5 سالگی و 5 تا 7 سالگی است. این بیماری
در پسران به نسبت 3 به 1 بیشتر است.

لازم به ذکر است در بعضی مواقع این بیماری ممکن است حاصل مشکلات عصبی باشد. در مواردی نیز
ممکن است از زمان کودکی در اثر بعضی ناهنجاری های خفیف، فیزیولوژی به وجود می آید.

تذکر:

یک اشتباهی که معمولا اکثر افراد انجام می دهند، این است که وقتی شش ماه کودک تمام می شود
بعنوان غذای کمکی به او موز میخورانند. یعنی برای کودک در 24 ساعت یک تیکه موز رسیده زیاد هم هست.
کودک وقتی در مهمانی ها یا منزل زیاد موز میل می کند دچار لکنت زبان میشود.

زیاد خوردن موز در کودکان بالای 6 ماهگی تا دو الگی هم لکنت زبان و هم عقب ماندگی ذهنی می آورد.

اشتباه دیگر آنها این است که برای زبان باز کردن بچه به او زرده تخم مرغ، بلدرچین یا کبوتر می دهند. اینها
هم لکنت زبان را بیشتر می کند و هم کبد بچه را چرب می کند.

حتی بعضی از پزشکان محترم می گویند که وقتی 6 ماه بچه تمام شد غذای او را با یک چهارم تخم مرغ آغاز
کنید که اشتباه است.

درمان

روش های درمانی متفاوت است باید اول علت اصلی مشخص شود.

• سوپ یا خوراک گوشت کبوتر که هم برای لکنت زبان و هم برای دیر زبان باز کردن معجزه می کند.
• حلوای ارزن هر صبح.
• آویشن شیرازی را بجوشانید و مانند چای با عسل میل نمایید.
• مصرف یک نخود زیر زبان ژل رویال هر صبح