فوفل

فوفل

فوفل با نام علمی Areca catechu L .، نام فرانسه درخت Arequier، نام فرانسه میوه (فوفل) Arec،
نام انگلیسی درخت Areca و نام انگلیسی میوه Betel nut می‌باشد. نام‌های دیگر آن به فارسی،
عربی و در کتب طب سنتی، فوفل، نخل هندی، پوپل، فوفَل و تانبول نامیده شده است.

فوفل از تیره نخل Palmaceae می باشد.

مشخصات ظاهری

درختی است به ارتفاع حدود ۱۰ متر با ساقه‌های نازک و دراز و شاخه‌هایی کوتاه و پوشیده از برگ‌های پهن
، بزرگ، سبزرنگ و مجتمع به طور گروهی که در انتهای ساقه ظاهر می‌شوند. گل‌های آن به رنگ سفید، خوشبو
و دارای اسانس می‌باشند. میوه‌اش به اندازه یک تخم مرغ، سفیدرنگ و به مرور پس از رسیدن به رنگ زردِ نارنجی
در می‌آید. در داخل میوه یک دانه‌ی بیضوی شکل که درازی آن حدود ۲ سانتی‌متر است قرار دارد که رنگ غشای نازک
آن قهوه‌ای می‌باشد. در ضمن طعم دانه تلخ و قابض است.

طبیعت 

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی

اغلب در هند، مالزی، سیلان و جنوب چین انتشار دارد. این درخت در ایران نمی‌روید و میوه‌ی آن (فوفل) یکی از اقلام
گیاهان دارویی وارداتی می‌باشد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گیاه، میوه و دانه

در گیاه فوفل مواد ایزوگووسین، کولین، آلکالوئیدهای آرکائین، آرکائیدین، آرکولین و گوواسین، در میوه‌ی آن آلفاکاتچین
و در دانه‌ی آن آرکودین، آرکاتین، تانن، مواد چرب، قند ساکارز، مانّان و گالاکتان تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده

میوه و دانه (فوفل)

نحوه مصرف

معمولاً فوفل را به صورت سائیده شده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف آن
را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.

خواص درمانی 

ضد کرم قوی و مسکن دردهای گرم بدن از جمله درد پهلو، هضم کننده غذا و ضد تب مالاریا، ضد باکتری و مفید برای بیماری
بری‌بری (کمبود ویتامین B1)، ضد تب نوبه‌ای و از بین برنده قارچ و انگل‌های بدن، تقویت کننده اعصاب و ضد استسقاء،
تقویت کننده کبد و اشتهاآور، افزاینده تمایلات جنسی و بازکننده قاعدگی، ضد اسکوربوت و از بین برنده بوی بد دهان،
قبض کننده و ضد اسهال، کاهنده التهاب چشم و مسکن درد معده، ضد سرفه و مسکن سرفه‌های مقاوم، افزاینده ترشح
بزاق و کاهنده ورم گلو و حنجره می‌باشد. در ضمن برای جوش‌ها و بیماری‌های گرم دهان، سستی دندان‌ها و لثه‌ها و نزله‌های
برونشیتی نیز مفید است.

تذکر

استفاده از فوفل در دوران بارداری و شیردهی ممنوع و زیاده‌روی و مصرف بیش از حد مجاز آن سمّی می‌باشد.